deboerontour

Portugal 2011-2012 week 4

Dag 21, maandag 2 januari

Plaats Onbekend

Vannacht heeft het een paar keer geregend. De lucht ziet grijs tot donkergrijs maar op dit moment is het droog. Als we de luiken openen zien we dat er schuin tegenover ons een markt is. Na het ontbijt lopen we eerst naar de markt. De marktkramen bestaan uit zelf gemaakte constructies van ijzeren en/of houten palen, vastgebonden met touw aan een ring in het asfalt. Daar overheen een groot stuk zeildoek dat ook weer met palen en touw wordt strak getrokken. De markt bestaat zo te zien uit twee delen. Een deel met streekproducten. Onder andere kruiden, diverse soorten bonen, Portugees aardewerk, kleding en levende kippen. Het andere deel bestaat voornamelijk uit zigeuners met alleen maar kleding op de kraam. De zigeuners schreeuwen de longen uit hun lijf om hun producten aan de man/vrouw te brengen.

Ook is er een overdekte markt (Mercado). Hier verkoopt men vis, vlees, brood en aardappelen en groente.

We lopen naar de plaatselijke supermarkt, Pingo Doce, om wat inkopen te doen. Brengen dit naar de camper en lopen door naar de Dominicaanse abdij Santa Maria da Vitõria voor bezichtiging. We maken weer gebruik van onze leeftijd en komen voor de helft van de prijs binnen. Het bezoek valt ons een beetje tegen.

Wat hebben we gezien: De kerk met het hoogschip met achter het koor een glas-in-loodraam, de Kapittelzaal waar twee wachters het graf bewaken van twee onbekende soldaten uit de eerste wereld oorlog.

De wachters die om een bepaalde tijd worden afgelost vinden het een erebaan. Ook bezoeken we de Capela do Fundador. Hier is het graf van Jodo I en zijn vrouw Filipa de Lancester. Zij liggen hier hand in hand naast elkaar.

Wat hebben we niet gezien: Capelas Imperfeitas, dit is een mausoleum waarvan de bouw werd gestaakt door Manuel I ten gunste van de Jerónimus-klooster in Belém. Wij hebben dit mausoleum 10 jaar geleden gezien. Het is een ronde zaal zonder dak. Ook het portaal van Manuel I hebben we niet gezien, de meeste versieringen van de Capelas Imperfeitas zijn hier te zien. Het snijwerk dateert uit 1509.

Het is een klein beetje een teleurstelling dat we de Capelas Imperfeitas niet kunnen bezoeken. Dit is n.l. het mooiste deel van de abdij.

Als we weer richting camper lopen zien we bij het VVV-kantoor een bankje met er naast een paal met bordje. Op dit bordje staat dat dit een Free Wifi Point is. Antoinette gaat in het zonnetje op de bank zitten en Piet haalt de laptop om week 3 van het verslag te kunnen versturen. Er is wel verbinding maar versturen gaat met geen mogelijkheid. Na een uur geven we de moed op en lopen terug naar de camper.

Het is de hele dag droog geweest en behoorlijk zonnig. Als we naar bed gaan is het onbewolkt maar koud.


Dag 22, dinsdag 3 januari

Plaats Onbekend

Het is zwaar bewolkt als we wakker worden. Ons einddoel vandaag is Tomar. Voor we vertrekken krijgen watertank en toilet een ververs beurt. Via de N-113 rijden we naar Tomar. Onderweg stoppen we in Fatima. Dit is een bedevaartsoord waar we even rondlopen. We vervolgen de weg naar Tomar. Door een verkeerde afslag te nemen rijden we een stukje om en komen toch via Ourém in Tomar aan. Bij het inrijden van de stad zien we aan de linkerkant van de weg een autowasplaats. Hoewel het niet mag, dubbele streep op de weg, slaan we toch links af naar de autowasplaats. De camper is na ruim 3 weken, vooral na de eerste weken regen, zo smerig dat hij een beste wasbeurt kan gebruiken. Na een klein uur spoelen, borstelen (heel veel schuim) en weer spoelen komt de camper als nieuw, nou ja nieuw, onder de wasbeurt vandaan.

We rijden naar de onverharde parkeerplaats bij het station waar al twee campers uit Engeland staan. We kiezen een plek uit en gaan daarna het historisch centrum in. Allemaal leuke smalle straatjes met winkels. Na een tijdje rondlopen komen we bij een Synagoge die stamt uit het jaar 1315. De aanwezige dame die ons het een en ander over de synagoge verteld legt uit dat dit de oudste synagoge van Portugal is en dat het een bijzondere akoestiek bezit. En met haar stem laat ze dat horen. Hoe kunnen we dit uitleggen? In elke hoek boven in de synagoge zit zowel in de linker- als in de rechter muur een rond gat met een diameter van ongeveer 10 tot 15 cm. Dit gat is de mond van een kruik  die in de muur is weggewerkt. Doordat deze kruik het geluid opvangt ontstaat er een heel bijzonder akoestiek. Het klinkt ook geweldig.

Terug bij de camper draaien we deze om. De neus van de camper staat wat naar beneden en Antoinette wil niet dat zij een platte neus krijgt als zij tegen de voorruit aan rolt. Omgedraaid staat de camper in alle opzichten horizontaal.

‘s Avonds eten, lezen, puzzelen en werken we het verslag bij. Morgen gaan we Convento do Cristo bezoeken.


Dag 23, woensdag 4 januari

Plaats Onbekend

Het is onbewolkt en we hebben een rustige nacht achter de rug op dit grote onverharde plein. We rijden naar het Convento do Cristo vanwaar je over de stad Tomar kunt uitkijken. De parkeerplaats wordt vernieuwd, overal bouwketen en werkers, zodat er maar weinig parkeerplaats over blijft. Met de camper is het eigenlijk niet toegestaan om hier te komen. Maar in deze tijd buiten het seizoen wordt daar niet zo op gelet.

Het Convento is overweldigend mooi. Er zijn wel vier Claustro’s, binnenplaatsen.

We noemen alleen even de namen. Om uit te leggen wat hun betekenis was hebben we wel een heel boekwerk nodig. Claustro Principal, Claustro Lavagem, Claustro do Cemitério en Claustro dos Corvos.

De Charola, de oorspronkelijke tempelierskerk werd gebouwd in de vorm van een zestienhoekige trommel. In deze Charola staat de vergulde achthoek. Deze Charola is de hoofdkapel van de kerk.

Buiten is een raam in Manuel stijl te zien. Zeemotieven zijn verweven rond dit rijk versierde raam. De sculptuur onderin is ofwel de architect zelf ofwel de Oude Man van de Zee.

De keuken, de gigantisch grote eetzaal en nog heel veel meer vertrekken mogen we zonder problemen bezoeken. Dit is anders dan afgelopen maandag in Batalha.

Voordeel van de bezoeken nu is, dat het erg rustig is met toeristen. We komen wel eens een groep Japanners tegen maar die zijn volgens ons overal, waar ter wereld je ook komt.

Met een hoofd gevuld met duizenden indrukken lopen we naar een uitgang. Vlak hierbij staat de camper. Ook al geloof je niet, het Convento do Cristo is de moeite waard om te bezoeken. Al is het alleen maar voor de kunst, zo mooi is alles gebouwd.

We rijden naar  São Pedro de Moel. Bij een klein strandpaviljoen zetten we de camper neer. Er staat nog een camper met een jong Frans echtpaar met hond. We maken een strand wandeling en drinken daarna in de zon een wijntje. We genieten van het weer. Na verloop van tijd vertrekt het Franse echtpaar. We staan nu alleen, strandpaviljoen is gesloten, en het is toch vrij afgelegen. Piet vindt dat ook wij maar moeten gaan. We drinken ons glaasje leeg en rijden naar Nazaré. Volgens camperboek Facile-en-Route moet hier een gedoogplek zijn tussen centrum en haven in. We rijden er heen en alle lang gestrekte parkeerplaatsen zijn voorzien van begrenzers waardoor er alleen maar personenauto’s door kunnen rijden. Richting centrum staan bij alle parkeerplaatsen borden dat het verboden is voor campers. Lekker campervriendelijk hier in Nazaré. We rijden naar Sitio, de bovenstad van Nazaré maar ook daar is geen plek beschikbaar voor campers. In een hoog ander gelegen deel van Nazaré vinden we bij een school en tennishal veel parkeerplaats. We parkeren daar de camper, er staan geen verbodsborden, en gaan naar beneden om wat te eten. Van onze camperplek toch een heel eind lopen. Het is erg stil in de stad. Restaurants zijn bijna allemaal leeg. We vinden een restaurant waar wat mensen zitten. Later komen er nog 3 Engelse mensen binnen. Het eten was niet vies maar het was ook geen Haute Cuisine.

Nu moeten we weer omhoog klimmen om bij de camper te komen.

Het is een hele tippel. Vooral omdat wij niet dagelijks gewend zijn om naar boven te lopen. En het ene deel nog steiler dan het andere deel. Eenmaal binnen in de camper moeten we eerst even uitpuffen. Ondanks dat het moeilijk was een slaapplek te vinden kijken we terug op een heerlijke dag. Het slapen zal nu ook wel lukken.


Dag 24, donderdag 5 januari

Plaats Onbekend

Het is bewolkt. De temperatuurmeter in de camper geeft 15º aan. We vonden het vannacht ook vrij warm. Als we zitten te ontbijten komt er een politieauto aan. Ze rijden voorbij, kijken niet eens, en rijden de straat weer uit. Totaal geen probleem dat we hier staan. Ook hier staan we helemaal alleen maar dit is wel binnen de bebouwde kom.

Na het ontbijt lopen we weer naar beneden om Nazaré wat nader te bekijken. Achter de boulevard zijn veel smalle straatjes. De meeste lopen evenwijdig aan de boulevard.

De dames die in het zomerseizoen met de rekken met vis op het strand staan zijn er nu niet. De rekken wel, en op sommige liggen de sardienen? te drogen. We lopen naar de lift die naar de bovenstad gaat. We zijn op tijd bij de lift want we hoeven maar 10 minuten te wachten. In de bovenstad maken we foto’s van de benedenstad met het strand. Ook van de kerk boven maken we foto’s.

Daarna lopen we terug naar de camper waarbij we niet alleen naar beneden lopen maar ook nog flinke stukken steil omhoog. Na de lunch rijden we naar Caldas da Rainha en parkeren de camper op een gedoogplek bij het sportcomplex. Het is een saaie plek. Na een klein uurtje besluiten we om naar Obidos te gaan dat maar 9 km. verder ligt. Er is daar een plek met alle voorzieningen voor de camper. Als we het terrein op rijden zien we de camper van de alleen reizende Fransman al staan. Als wij de camper hebben geïnstalleerd gaat Antoinette even bij het receptiehuisje kijken wat de eventuele regels en de kosten zijn. Op dat moment komt de Fransman aan lopen en bij het zien van Antoinette roept hij “Ah de Hollanders”. We maken met z’n drieën  een praatje en de Fransman vertelt dat hij in Frankrijk geen huis heeft en dat hij met zijn camperbusje met aanhangertje, waarop een oud bromfietsje, door heel Europa toert. Hij vertelt dat hij nu doorreist naar Peniche aan de kust en daar vlak bij de watertoren een idyllisch plekje weet. Als hij wegrijdt zwaaien we hem uit en staan dan weer alleen op het terrein bij een prachtig aquaduct (arcadebogen). Om 20:00 uur (Nederlandse tijd) zet Piet de TV aan voor het nieuws maar vooral voor het weer. We zien dat in Nederland storm woedt en dat het waterpeil vrij hoog staat. Vooral in Oost-Groningen. Als het weerbericht begint krijgt onze schotel door een windstoot zo’n opzwieper  dat het beeld op de tv wegvalt. Als we dat weer hebben hersteld begint de reclame en hebben we niets van het weer gezien.

‘s Avonds staat hier ook meer wind dan dat we de afgelopen week hebben meegemaakt. We denken dat het een stuk minder is dan in Nederland. En wateroverlast hebben we gelukkig helemaal niet.


Dag 25, vrijdag 6 januari

Plaats Onbekend

Toch is de wind gisteravond wel meegevallen. Het was een warme nacht. Nu is het bewolkt. Als we de luiken van de cabine openen zien we dat er iets tussen de ruitwissers zit. Antoinette gaat naar buiten om dat geheimzinnige tussen de ruitenwissers weg te halen. Het blijkt de nota voor de afgelopen nacht te zijn. Er zit in een plastic A4 grote zak (envelop) een briefje met daarop de datum en ons kenteken. Aan het briefje zit een reçuutje met daarop dezelfde gegevens. We worden verzocht het reçuutje met 6 euro in de plastic envelop te doen en in de brievenbus van het receptiehuisje te deponeren. De nota zelf dienen we op een zichtbare plaats voor de voorruit te plaatsen. We voldoen aan al het gevraagde.

We lopen Obidos in dat er vrij toeristisch uitziet. Een klas met kinderen in de leeftijd van groep 1 zingen op een paar plekken in de stad liederen. Aan hun gezichten te zien hebben ze er veel plezier in. Omdat hier de ene souvenirwinkel naast de andere staat hebben we Obidos snel bekeken. Het kasteel mag niet worden bezocht. Bij de camper doen we nog wat huishoudelijke werkzaamheden en rijden dan naar Peniche aan de kust.

Als we in Peniche aankomen gaan we bij de vestingmuur meteen rechts af en komen op een klein onverhard pleintje. Er staan al 3 campers. Onze camper zetten we er bij.


We lopen daarna richting kust en komen bij de watertoren. Daar achter is een fantastisch natuurgebied. We lopen er een eind in en keren na verloop van tijd weer terug naar de bewoonde wereld. We willen tussendoor naar de haven lopen maar dat gaat fout. We komen weer uit bij de vestingmuur en volgen deze richting camper. Nog voor we bij de camper zijn slaan we rechts af en lopen nu evenwijdig aan de muur richting haven. Ook daar is een camperplek. De haven valt ons tegen als ook het centrum van Peniche. Aan de stadzijde van de muur lopen we nu terug naar de camper. Onderweg zien we een standbeeld van een vrouw die aan het kantklossen is. Even verder bij het bureau toerisme krijgen een aantal dames les in het kantklossen. Het zal wel iets van deze stad zijn.

Al met al hebben we een hele tippel gemaakt. De avond verloopt daardoor vrij rustig en veel meer dan lezen en puzzelen wordt er niet gedaan. Heerlijk dat je niets meer verplicht bent.


Dag 26, zaterdag 7 januari

Plaats Onbekend

Het is onbewolkt en zonnig. Ook nu weer een warme nacht. Piet haalt vers brood bij de bakker van Intermarché om de hoek.

We lopen later naar de vuurtoren bij het natuurgebied voor wat foto’s van de buitenkant van het washok. Mooie afbeeldingen op blauwe tegels.

We halen de camper op en rijden naar Consolação een kleine 7 km. verder. We zien dat Consolação een vakantiedorp is met alleen maar appartementen. De camperplek is groot. Er staan al bijna 15 campers. Wij zetten de camper op een ruime plek in de zon en al snel hebben we aan beide zijden buren. Alle campers komen uit Portugal. Via het strand lopen we richting dorp en zien bij een parkeerplein dat je via een trap naar beneden naar de rotsen kan lopen. Er zijn hier al veel mensen en wij voegen ons er tussen. Het is heerlijk om hier in de zon te zitten. Anderhalf uur doen we mee aan het zon-zit spelletje en gaan daarna lunchen in de camper. Na de lunch maken we ons klaar voor een vervolg op het zon zitten en nemen wat extra kleding mee die we als kussen op de rotsen kunnen gebruiken. We zijn niet de enige zon-zitters. Na een paar uur houden we het zonnen voor vandaag voor gezien en gaan terug naar de camper.  De camper staat vlak bij de duinen. Tussen camper en duinen is nog een weg en een muurtje waar je op kan zitten. We nemen een koud biertje mee naar het muurtje en zitten daar, in het zonnetje, nog lekker een uurtje na te genieten. De Portugese mannen staan allen bij elkaar en hebben diepgaande gesprekken. De vrouwen zien we haast niet. Die zijn in hun camper druk bezig met het eten te bereiden. Wij zijn de enige Nederlanders. Er is nog 1 franse camper en de rest is allemaal Portugees.

Het was vandaag volgens ons wel 20°. Vanavond hoeft ook de kachel niet aan. Dit hoeft al haast een week niet. We laten de Efoy (een apparaat om extra stroom op te wekken als de zonnepanelen te weinig geven) draaien en kijken nog wat tv. Daarna gaan we met op de achtergrond de muziek van de branding een poging doen om heerlijk te slapen.


Dag 27, zondag 8 januari

Plaats Onbekend

Het is weer onbewolkt en zonnig. De temperatuur in de camper is niet hoog, 12°. Koud is het niet.

We blijven vandaag in Consolação nog even langer genieten van de zon. We gaan een eind wandelen. Eerst een stuk langs de kust. Daarna loopt de weg naar links en gaan we via koolvelden naar een ander dorpje, Bgem de Ste Domingo. Hier gaat net de kerk uit. En zondag of niet: bij de kerk staan verkoopwagens met aardappelen, groente en brood/gebak. De marktlui doen goede zaken en de pastelaria’s (bakkers met gelegenheid om koffie te drinken) en cafés zitten vol.

We vervolgen de weg en komen na 8 km. en anderhalf uur lopen weer bij de camper aan. Inmiddels staan er op het terrein al meer dan 30 campers.

Antoinette gaat na de lunch weer verderop naar beneden om op de rotsen in het zonnetje heerlijk te kunnen lezen. Piet blijft in de camper om het verslag van week 4 af te maken en proberen om er de juiste foto’s bij te plaatsen.

In de tijd dat Antoinette op de rotsen zit begint het daar aardig druk te worden. Portugezen, jong en oud, proberen er ook een plekje te zoeken om zo met hun kussentjes of bedjes de rotsen te bedekken en heerlijk van de zon te genieten. Je kunt zien dat zij dit al veel vaker hebben gedaan.

Als Antoinette tegen half vijf de rotsen verlaat en via de trap boven bij de parkeerplaats komt staat het parkeerterrein tjokvol.  Er kan geen auto meer bij. Lopend naar de camper ziet zij dat daar ook weer campers bij zijn gekomen.

Rond 18:00 uur  zie je de Portugese campers één voor één richting huis vertrekken. Uiteindelijk staan we hier nog alleen. Hoewel, verderop staan ook nog 2 campers ook met grote tussenruimtes.

Opeens schiet Antoinette iets te binnen. Verleden week zondag stonden we in Batalha. Daar was ook een sanizuil. Hier kan je toilettank  en vuilwatertank legen en eventueel ook schoon water vullen. Er kwamen daar zo rond 18:00 uur veel Portugezen om hun tanken te legen. Die hebben waarschijnlijk ook het weekend ergens gestaan en komen op zondag alles legen. Ook de Portugezen die hier stonden gaan natuurlijk naar een plek waar ze hun tanken kunnen legen en schoonmaken. Vullen vrijdag alles weer met schoon water en chemicaliën voor de toilettank en rijden weer naar het strand, zoals hier in Consolação. Staan de hele dag met elkaar zware gesprekken te houden en gaan zondagavond weer naar huis. Heerlijk toch als je in een grote stad woont en ergens boven in een flat zit. Wij zitten heerlijk in onze camper. Het is stil op straat. Je hoort alleen de branding, een heerlijk geluid. Wij genieten.